بررسی ویژگی های اپیدمیولوژیک بیماران خودسوزی بستری شده در بیمارستان امام موسی کاظم (ع) اصفهان بین سال های ۹۳-۱۳۸۹

مقدمه: خودسوزی در بین زیان بارترین انواع جراحات ناشی از سوختگی، صدمات جسمی، روان شناختی و اقتصادی جدی بر فرد و خانواده ی او تحمیل می کند. این پژوهش، با هدف بررسی ویژگی های اپیدمیولوژیک بیماران خودسوزی بستری در بیمارستان امام موسی کاظم (ع) اصفهان انجام شد. روش ها: در این مطالعه ی مقطعی گذشته نگر، تمامی پرونده های بیماران خودسوزی بستری در این بیمارستان در بین سال های 93-1389 جمع آوری گردید. سپس، اطلاعاتی نظیر سن، جنس، وضعیت تأهل، وضعیت اشتغال و ... با استفاده از چک لیست تنظیم شده استخراج گردید. داده های به دست آمده، پس از ورود به نرم افزار spss در دو بعد توصیفی و استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: از 450 نفر اقدام کننده به خودسوزی در طی این 5 سال، 373 نفر (9/82 درصد) زن و 77 نفر (1/17 درصد) مرد بودند. 366 نفر (7/74 درصد) متأهل و 114 نفر (3/25 درصد) مجرد بودند. اغلب (4/68 درصد) افراد دچار خودسوزی، در گروه سنی 39-20 سال قرار داشتند. 0/74 درصد افراد خودسوزی کننده، خانه دار بودند. همچنین، درصد انجام خودسوزی در فصل بهار بیش از سایر فصول بود. حدود نیمی (1/49 درصد) از افراد در اثر خودسوزی فوت شدند. بیشترین دوره ی بستری (2/32 درصد) مربوط به بیماران 15-10 روز و بیشترین سطح سوختگی (5/47 درصد)، مربوط به سطح 70-31 درصد بود. نتیجه گیری: بر اساس نتایج این مطالعه و سایر مطالعات مشابه، زنان متأهل خانه دار در رده ی سنی 29-20 سال، بیش از سایر طیف ها در معرض استفاده از روش خودسوزی برای از بین بردن خود بودند.